استخاره مطلق

استخاره مطلق، استخاره‏ اى است که در آن، هیچ شک و شبهه‏ اى نیست و در اخبار و روایات ما از آن بیش‏تر نام برده شده و اهل دل و عرفان، دائما با چنین استخاره ‏اى در تمامى مراحل کارها - حتى جزئى ‏ترین آنها - سر و کار دارند.این استخاره، در واقع نوعى دعا و طلب خیر کردن است.و دیگر فقط مربوط به مواقع شک و دو دلى و تردید نیست.از همین روست کهامام صادق علیه السلام فرمود که خدا مى ‏فرماید: 

«من شقاء عبدی ان یعمل الاعمال و لا یستخیرنی; از بدبختى بنده من آن است که کارى از کارهایش را بدون استخاره (طلب خیر) از من انجام دهد. ⁽¹⁾

پیشوایان معصوم ما علیهم السلام کیفیت این استخاره را چنین‏ تعلیم داده‏ اند:

امام باقر علیه السلام فرمود: «پدرم امام سجاد علیه السلام هر گاه مى ‏خواست کارى انجام دهد، وضو مى ‏کرد و دو رکعت نماز مى ‏خواند، بعد از نماز، دویست‏ بار از درگاه خدا، طلب خیر مى ‏کرد، سپس دعا مى ‏کرد و بعد، آن کار را انجام مى ‏داد. ⁽²⁾

و نیز روایت‏ شده است که امیر مؤمنان على علیه السلام در کیفیت این استخاره فرمود:

«ابتدا دو رکعت نماز بخوان، بعد صد بار بگو: استخیر الله، یعنى از خدا طلب خیر مى ‏کنم‏» آن گاه دعا کن و سپس کار خود را انجام بده. ⁽³⁾

ابو یعفور مى‏ گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که در کیفیت این استخاره چنین فرمود:

«نخست، خدا را تمجید کن و حمد و ثناى الهى را به جا آور و بعد بر محمد صلى الله علیه و آله و آلش صلوات بفرست، آن گاه بگو:

«اللهم انى اسالک بانک عالم الغیب و الشهادة، الرحمن الرحیم، و انت علام الغیوب، استخیر الله برحمته‏» .

«خدایا از درگاه تو مسالت مى ‏نمایم، اى خدایى که به آشکار وپنهان آگاه هستى، بخشنده و مهربانى و بر همه نهان‏ ها آگاهى کامل دارى، بر اساس رحمتت از درگاه‏ات، طلب خیر و صلاح مى‏ کنم‏» .

آن گاهامام صادق علیه السلام فرمود: «اگر کار، مهم و مشکل بود، دعاى فوق را صد بار بخوان و اگر آسان بود، سه بار بخوان‏» . ⁽⁴⁾

پس مطابق اکثر روایات، این نوع استخاره فقط براى رفع حیرت و سرگردانى نیست‏ بلکه در همه مراحل یک کار، خوب و پسندیده و راه‏گشاست.و اگر این کار بعد از نماز و دعا و با طهارت و حضور قلب باشد، قطعا بهتر است چون امام صادق علیه السلام در مورد همین استخاره مطلق فرمود:

صل رکعتین و استخر الله فو الله ما استخار الله تعالى مسلم الا خار الله له البتة; دو رکعت نماز بخوان و از خدا طلب خیر کن، سوگند به خدا هیچ مسلمانى از درگاه خدا طلب خیر نکرد، مگر این که قطعا خداوند، خیر او را فراهم سازد. ⁽⁵⁾

1.بحار الانوار، ج 91، ص 222.

2.علامه محمد باقر مجلسى، مفاتح الغیب، تحقیق سید مهدى رجائى (چاپ دوم: بنیاد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى، مشهد، 1369) ص 16- 17.به نقل از: مکارم الاخلاق، ص 322.

3.مفاتح الغیب، ص 17.

4.بحار الانوار، ج 91، ص 256.

5.مکارم الاخلاق، ص 373.

بنقل از کتاب کندوکاوی درباره استخاره و تفال ابوالفضل طریقه دار

استخاره به عدد

 

شیخ شهید(ره ) در ذِکْرى فرموده و از جمله استخاره ها استخاره به عدد است و این مشهور نبوده در عصرهاى گذشته پیش از زمان سیّد کبیر عابد رضىّالدّین محمّد بن محمّد الاوِّىِ الحسینى مجاور مشهد غروىّ رضى اللَّه عَنْهُ وما روایت مى کنیم این استخاره را با جمیع مرویّات او را از جماعتى از مشایخ خودمان از شیخ کبیر فاضل جمال الدّین بن المطهّر از والدش رضى اللَّه عَنْهُما از سیّد رضى الدین مذکور از حضرت صاحب الامر عَلَیْهِ الصَّلوة وَالسَّلامُ مى خوانى فاتحه را ده مرتبه و اقلّش سه مرتبه و کمتر از آن یک مرتبه پس مى خوانى سوره قدر را ده مرتبه پس مى خوانى این دعا را سه مرتبه :

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْتَخیرُکَ لِعِلْمِکَ بِعاقِبَةِ الاُْمُورِ وَ اَسْتَشیرُکَ

خدایا من خیرجویى کنم از تو به خاطر دانشت به سرانجام کارها و با تو مشورت کنم

لِحُسْنِ ظَنّى بِکَ فِى الْمَاْمُولِ وَالْمَحْذُورِ اَللّهُمَّ اِنْ کانَ الاَْمْرُ الْفُلانى مِمّا

به خاطر خوش گمانیم به تو در آنچه مورد آرزو و بیم است خدایا اگر فلان کار از آنهایى است که

قَدْنیطَتْ بِالْبَرَکَةِ اَعْجازُهُ وَ بَوادیهِ وَ حُفَّتْ بِالْکَرامَةِ اَیّامُهُ وَ لَیالیهِ فَخِرْلى

انجام و آغازش به برکت بسته شده و روز و شبش سرتاسر کرامت است پس بَرگزین برایم

اَللّهُمَّ فیهِ خِیَرَةً تَرُدُّ شُمُوسَهُ ذَلُولاً وَ تَقْعَضُ اَیّامَهُ سُرُوراً اَللّهُمَّ اِمّا اَمْرٌ

خدایا آن خیرى را که چموشش رام و روزگارش شادمان گردد خدایا اگر دستور است

فَاَئْتَمِرُ وَ اِمّا نَهْىٌ فَاَنْتَهى اَللّهُمَّ اِنّى اَسْتَخیرُکَ بِرَحْمَتِکَ خِیَرَةً فى عافِیَةٍ

انجام دهم و اگر قدغن است خوددارى کنم خدایا خیرجویى کنم به رحمت تو خیرى را در تندرستى

پس مى گیرى یک قبضه از تسبیح را و نیّت مى گیرى حاجت را اگر عدد آن قبضه جفت است پس آن اِفْعَلْ است یعنى بجا آور و اگر طاق است لاتَفْعَلْ است یعنى مکن آن کار را یا بعکس یعنى طاق خوب است و جفت بد و این بسته است به قصد استخاره کننده فقیر گوید: تَقْعَضُ بِضاد معجمه است به معنى تَرُدُّ وَ تَعْطُفُ و ما در باب نمازها استخاره ذات الرّقاع و بعضى از اقسام استخاره و ساعات آن را ذکر کردیم بدانجا رجوع شود .

استخاره به تسبیح منسوب به امام عصر(عجّ)

 

  بدانکه علامه مجلسى (ره ) از والد ماجدش نقل کرده که روایت کرده از استادش شیخ بهائى (ره ) که گفت شنیدم از مشایخ که مذاکره مى کردند از حضرت قائم عَجَّل اللَّه فرجه در استخاره با تسبیح آنکه تسبیح را بدست گیرد و سه مرتبه صلوات بفرستد بر محمّد و آل محمّد صلوات اللّه علیهم اجمعین و یک قبضه از تسبیح را بگیرد و دو تا دو تا بشمرد پس اگر یکى باقى ماند بجا آورد و اگر دو تا باقى ماند بجا نیاورد .

و شیخ فقیه اجلّ صاحب جواهر فرموده در جواهر استخاره اى است معمول نزد بعض اهل زمان ما و بسا هست که نسبت داده مى شود به مولاى ما حضرت قائم عجل اللَّه فرجه و او آن است که بعد از قرائت و دعا یک قبضه از تسبیح را بگیرد و هشت هشت طرح کند پس اگر یکى باقیماند فى الجمله نیکست و اگر دو تا باقى ماند یک نهى از آن است و اگر سه تا ماند اختیار دارد چون فعل و ترک آن مساویست و اگر چهارتا ماند دو نهى است از آن و اگر پنج تا ماند بعضى گفته اند که تعب و رنج دارد و بعضى گفته اند که در آن ملامت است و اگر شش تا ماند نهایت خوبست و باید تعجیل در آن کرد و اگر هفت تا ماند حکمش مثل پنج است و اگر هشت تا ماند چهار نهى از آن است.

نماز استخاره ذات الرقاع

 

کیفیّت آن چنانست که هرگاه اراده کردى امرى را مى گیرى شش رقعه را و مى نویسى در سه رقعه از آن :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ خِیَرَةٌ مِنَ اللَّهِ الْعَزیزِ الْحَکیمِ لِفُلان بْنِ

بنام خداى بخشاینده مهربان خیر مى خواهم از خداى نیرومند فرزانه براى فلان فرزند

فُلانة اِفْعَلْ

فلان

و در سه رقعه دیگر مى نویسى لاتَفْعَلْ بجاى اِفْعَلْ پس مى گذارى آنها را در زیر مصلاّى خود و دو رکعت نماز مى گذارى و چون فارغ شدى سجده مى کنى و مى گوئى در سجود صد مرتبه :

اَسْتَخیرُ اللَّهَ بِرَحْمَتِهِ خِیَرَةً فى عافِیَةٍ

خیر جویم از خدا به رحمتش خیرجویى در عافیت

پس مى نشینى و مى گوئى :

اَللّهُمَّ خِرْلى وَاخْتَرْلى فى جَمیعِ اُمُورى فى یُسْرٍ مِنْکَ وَ عافِیَةٍ

خدایا خیر برایم بخواه و خیر برایم برگزین در همه کارهایم در آسانى از جانب خود و عافیت

 

پس دست مى زنى به رقعه ها و آنها را به هم مخلوط مى کنى و یکى یکى بیرون مى آورى پس هرگاه سه اِفْعَلْ پشت سر هم بیرون آمد آن امر را بجا مى آورى که اراده کرده اى و اگر سه لاتَفْعَلْ بیرون آمد به جا نیاور آن امر را که نیّت کرده اى و اگر یکى اِفْعَلْ بیرون آمد ودیگرى لاتَفْعَلْ پنج رقعه بیرون آور و به آن نگاه کن هرگاه سه اِفْعَلْ است و دو لاتَفْعَلْ بجا آور آن امر را و اگر به عکس است بجا نیاور.