استخاره مطلق، استخاره اى است که در آن، هیچ شک و شبهه اى نیست و در اخبار
و روایات ما از آن بیشتر نام برده شده و اهل
دل و عرفان، دائما با چنین استخاره اى در تمامى مراحل کارها -
حتى جزئى ترین آنها - سر و کار دارند.این استخاره، در واقع نوعى دعا و طلب خیر کردن است.و دیگر فقط مربوط به
مواقع شک و دو دلى و تردید نیست.از همین روست کهامام صادق علیه
السلام فرمود که خدا مى فرماید:
«من شقاء عبدی ان یعمل الاعمال و لا یستخیرنی; از
بدبختى بنده من آن است که کارى از کارهایش را بدون استخاره (طلب خیر) از من انجام دهد.
(1)
پیشوایان معصوم ما علیهم السلام کیفیت این استخاره را چنین تعلیم داده اند:
امام باقر علیه السلام فرمود: «پدرم امام سجاد علیه السلام هر گاه مى خواست کارى انجام دهد، وضو مى کرد و دو رکعت نماز مى خواند، بعد از نماز، دویست بار از درگاه خدا، طلب خیر مى کرد، سپس دعا مى کرد و بعد، آن کار را انجام مى داد. (2)
و نیز روایت شده است که امیر مؤمنان على علیه السلام در کیفیت این استخاره فرمود:
«ابتدا دو رکعت نماز بخوان، بعد صد بار بگو: استخیر الله، یعنى از خدا طلب خیر مى کنم» آن گاه دعا کن و سپس کار خود را انجام بده. (3)
ابو یعفور مى گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که در کیفیت این استخاره چنین فرمود:
«نخست، خدا را تمجید کن و حمد و ثناى الهى را به جا آور و بعد بر محمد صلى الله علیه و آله و آلش صلوات بفرست، آن گاه بگو:
«اللهم انى اسالک بانک عالم الغیب و الشهادة، الرحمن الرحیم، و انت علام الغیوب، استخیر الله برحمته» .
«خدایا از درگاه تو مسالت مى نمایم، اى خدایى که به آشکار وپنهان آگاه هستى، بخشنده و مهربانى و بر همه نهان ها آگاهى کامل دارى، بر اساس رحمتت از درگاهات، طلب خیر و صلاح مى کنم» .
آن گاهامام صادق علیه السلام فرمود: «اگر کار، مهم و مشکل بود، دعاى فوق را صد بار بخوان و اگر آسان بود، سه بار بخوان» . (4)
پس مطابق اکثر روایات، این نوع استخاره فقط براى رفع حیرت و سرگردانى نیست بلکه در همه مراحل یک کار، خوب و پسندیده و راهگشاست.و اگر این کار بعد از نماز و دعا و با طهارت و حضور قلب باشد، قطعا بهتر است چون امام صادق علیه السلام در مورد همین استخاره مطلق فرمود:
صل رکعتین و استخر الله فو الله ما استخار الله تعالى مسلم الا خار الله
له البتة; دو رکعت نماز بخوان و از خدا طلب خیر کن،
سوگند به خدا هیچ مسلمانى از درگاه خدا طلب خیر نکرد، مگر
این که قطعا خداوند، خیر او را فراهم سازد.
(5)
1.بحار الانوار، ج 91، ص 222.
2.علامه محمد باقر مجلسى، مفاتح الغیب، تحقیق سید مهدى رجائى (چاپ دوم: بنیاد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى، مشهد، 1369) ص 16- 17.به نقل از: مکارم الاخلاق، ص 322.
3.مفاتح الغیب، ص 17.
4.بحار الانوار، ج 91، ص 256.
5.مکارم الاخلاق، ص 373.
بنقل از کتاب کندوکاوی درباره استخاره و تفال ابوالفضل طریقه دار
- ۰۹ بهمن ۹۱ ، ۱۲:۲۶